Bydgoskie Centrum Sztuki i bydgoski oddział Sopockiego Domu Aukcyjnego zaprasza na wystawę: BOYS, BOYS, BOYS. Hanna Żuławska – męski punkt widzenia.
To kontynuacja wystawy, której pierwsza odsłona miała miejsce w zeszłym roku. Sierpniowa wystawa nosiła tytuł: GIRLS, GIRLS, GIRLS, Tadeusz Gronowski oczami kobiet. Dziewczyny (malarki, graficzki, ilustratorki) interpretowały prace Tadeusza Gronowskiego, które znajdują się w naszych zbiorach.Tym razem przedmiotem wystawy będzie męski punkt widzenia na rzeźby autorstwa Hanny Żuławskiej.
W wystawie wezmą udział:
David Błażewicz
Bartłomiej Chwilczyński
Marcin Domański
Patryk Hardziej
Jan Kardas
Zulu Kuki
Tomasz Kulka
Robert Kuta
Milionerboy
Witold Winek
Każdy z nich podjął się interpretacji wybranej przez siebie rzeźby Hanny Żuławskiej w ulubionej technice. Wystawa to unikatowe połączenie twórczości różnych pokoleń. W jednym miejscu udaje nam się zgromadzić różne spojrzenia artystów na rzeźbę, ceramikę i na twórczość artystki. Różnorodność powstałych prac jest synonimem różnorodności sztuki i zmian jakie w niej zachodzą wraz z upływem czasu.
Wernisaż wystawy odbędzie się 25.02 o godzinie 18:00 w Bydgoskim Centrum Sztuki, przy ulicy Jagiellońskiej 47 w Bydgoszczy. Wystawa potrwa do 25.03. Po jej zakończeniu rozpocznie się aukcja online prac artystów, dzięki której będzie można nabyć powstałe unikaty.
Hanna Żuławska była współzałożycielką Państwowego Instytutu Sztuk Plastycznych w Sopocie w 1945 roku, obecnie Akademii Sztuk Pięknych. To pod jej opieką w roku 1947 zaczęła funkcjonować Pracownia Ceramiki. W latach 1964-66, Hanna Żuławska pełniła funkcję dziekan Wydziału Rzeźby na gdańskiej PWSSP. Była niezwykłą osobowością, artystką wszechstronną i charyzmatycznym pedagogiem. Z wykształcenia malarka, zajmowała się także ceramiką związaną z architekturą, polichromią, sgraffito, ceramiką użytkowo – dekoracyjną i rzeźbą ceramiczną. Hanna Żuławska zaprojektowała kilkanaście kamienic w Gdańsku i w Warszawie. Wraz z zespołem stworzyła monumentalne plafony ceramiczne na Placu Konstytucji w Warszawie, wykonała zdobienia mozaikowe na dworcu kolejowym w Gdyni, jest autorką kilkunastu polichromii i sgraffit na kamienicach przy ulicy Długiej w Gdańsku, przy Rynku Starego i Nowego Miasta w Warszawie, a także polichromii ściany sztucznego lodowiska „Torwar” w Warszawie i innych.Rzeźby jej autorstwa są absolutnie unikatowe – nieskrępowane w żaden sposób barierami technicznymi, czy prawami rządzącymi się technologią ceramiki, a bijące niezwykłą mocą i tętniące życiem, uwidaczniające szerokie pole poszukiwań i inspiracji obiekty.Artystka przecierała wszelkie możliwe drogi w odkrywaniu technologii ceramicznej, a jej prekursorskie podejście do tworzywa ceramicznego dało podwaliny nowemu pojmowaniu i usamodzielnieniu się tej dziedziny sztuki, także w jej indywidualnej twórczości. Wydaje się, że zaakceptowanie przez artystkę ryzyka niepowodzenia i wyzwolenie z uprzedzeń, stanowiło sposób pojmowania ceramiki, a takie podłoże sprzyja zmianom i rewolucji w sztuce.
