Na trzeci z festiwalowych koncertów 59. Bydgoskiego Festiwalu Muzycznego zapraszamy już we wtorek 21.09 o godz. 19.00.
Wystąpią :
Polish Soloists
Celina Kotz – kierownictwo artystyczne
Marcin Zdunik – wiolonczela
Aleksander Dębicz – fortepian
Roksana Kwaśnikowska – skrzypce
Sulamita Ślubowska – skrzypce
Mateusz Doniec – altówka
W repertuarze usłyszymy utwory :
Grażyna Bacewicz – Koncert na orkiestrę smyczkową (1948)
Krzysztof Komeda– Suita na wiolonczelę, fortepian i smyczki w aranżacji M. Zdunika: Crazy Girl, Rosemary’s Baby, Svantetic
Arvo Pärt – Passacaglia, Spiegel im Spiegel, Fratres
Max Richter – On the Nature of Daylight
Samuel Barber – Adagio
BILETY : www.bilety24.pl
Występ zaczniemy bowiem Koncertem na orkiestrę smyczkową Grażyny Bacewicz. Uznawany jest powszechnie za opus magnum naszej kompozytorki i uważa się go za jeden z “najświetniejszych przejawów neoklasycyzmu w muzyce polskiej”. Jest to na pewno utwór znakomicie reprezentujący postawę twórczą kompozytorki, która zawsze starała się w sposób jak najbardziej harmonijny połączyć tradycję z nowoczesnością.
Do kolejnego utworu zaprosiliśmy fenomenalnych artystów, Marcina Zdunika oraz Aleksandra Dębicza. Razem wykonamy Suitę na wiolonczelę, fortepian i smyczki Krzysztofa Komedy, której aranżację napisał Marcin Zdunik. Będzie to doskonały pokaz umiejętności improwizacji naszych gościnnych solistów w połączeniu z klasycznym brzmieniem orkiestry, co da w efekcie niebanalną synergię gatunków muzycznych: jazzu oraz klasyki. Będzie to hołd oddany w 90. rocznicę urodzin kompozytora i tym zakończymy część „pamięci”. Po krótkiej przerwie przejdziemy do „przyszłości” gdzie zaprezentujemy Państwu wyjątkowe kompozycje Arvo Pärta, Maxa Richtera czy Samuela Barbera. W rolach solistów wystąpią artyści Polish Soloists: Roksana Kwaśnikowska, Sulamita Ślubowska oraz Mateusz Doniec.
Muzyka Arvo Pärta, która zabrzmi w drugiej części koncertu odbiega od wszelkich konwencji. Podstawową strukturę charakterystycznego dla Pärta stylu tintinnabuli (z łac. dzwonek) stanowią trójdźwięk oraz pochód gamowy. To idea jednocześnie muzyki statycznej i pozostającej w ruchu, nawiązującej do właściwości akustycznych dzwonków. Przesiąknięta subtelną metafizyką, przybliża kompozytora do Boga. Znaczenie zyskuje w niej nawet najdrobniejszy element. Arvo Pärt porównał niegdyś swoje kompozycje do białego światła, które w rzeczywistości kumuluje w sobie wszelkie kolory. Rozdzielić je i sprawić, żeby się ujawniły, może jedynie pryzmat – dusza słuchacza. Myślę, że słuchając całego koncertu wszyscy zobaczymy te niezwykłe kolory oczami wyobraźni. Już odliczamy dni i bardzo cieszymy się na wrześniowe spotkanie z Państwem!
